anasayfa'ya dön
KORKMA SÖNMEZ
Onu hep doğum günlerinde hatırlar olduk.
Oysa gençliğinde her şeyi ona sorar, ona danışırdık.
Gösterdiği yol yolumuz olur,attığımız her adımı ona göre atardık.
Yegane akıl hocamız hatta yaşam koçumuzdu.
Onunla vardık ve onunla var olacaktık.
Maziden acı örnekler verir bizi uyarırdı.
Geleceği öyle güzel anlatırdı ki onu dinledikçe umut dolardık.
Böyle bir kılavuzumuz olduğu için Allah'a şükrederdik.
O, bitmek tükenmek bilmeyen enerjisiyle yolumuz aydınlatırdı.
Vakur ve gururluydu.
Yaptıklarından övünmez yalnızca öğüt verirdi.
Bize çok sıcak davranır, babalığı hissettirirdi.
Çok samimi olduk sonraları...
O büyüdükçe, biz hayalimizde küçülttük onu.
Buyruklarını dinlemez olduk.
Tavsiyelerini eleştirdik kimi zaman.
O kadar da ulaşılmaz değil diye hayıflanıp onu geçmeyi düşündük.
Onu geçeceğimizi düşünürken ondan geçiyorduk farkında değildik.
Artık aynı sıklıkla uğramamaya başladık ona,
Onun isminden faydalanıp kendimizi yüceltmeye çalışıyorduk.
Onun rehberliğini terk edip kendimiz çizmeye başladık yolumuzu.
O hiç memnun değildi bu ayrılıktan,
Belki de sonumuzu görüyor ama sitem bile etmiyordu.
Gölgesi yoktu artık üstümüzde.
Hepimiz
ÖZGÜRDÜK ...
Şimdilerde farkına varıyoruz hatalarımızın...
İşin işten geçtiğini biliyoruz.
O da biliyor belki ama bize belli etmiyor.
Hala umut saçıyor üzerimize.
Biz nasiplenmeyi bilmiyoruz sadece.
Korkuyoruz onu bir daha kaybetmekten,
Ve mahcubuz...
Onu hep doğum günlerinde hatırlıyoruz artık.
Belki de sadece vicdanımızı rahatlatmak için ona layık gördüğümüz bu vefa.
O hep aynı coşkuyla karşılıyor bizi.
Ey koca çınar...
Bugün 90 Yaşında ve ayakta.
Vücudu gençliği kadar dinç.
Kalbi kırık, yüreği yorgun.
Konuşmuyor eskisi kadar anlatmıyor.
Çünkü anlamayacağımızdan korkuyor artık.
Gözlerinin ışıltısı ilk günlerdeki kadar belirgin.
Gözümüzü alıyor.
Bir gün sönecek diye tedirgin oluyoruz gözlerine bakarken...
Koca Çınar cevap veriyor...
KORKMA SÖNMEZ.....
Doğum Günün Kutlu Olsun Türkiyem.
Saygılarımla
Can Beslen
Menü
